پروژه «صدای جوانان در عدالت اجتماعی» نشان می‌دهد که چگونه روش‌های داستان‌سرایی دیجیتال می‌توانند فضاهایی را برای جوانان در قالب یک جامعه عادلانه ایجاد کنند تا با استفاده از داستان‌سرایی دیجیتال و روش‌های ویدیویی مشارکتی، داستان‌هایشان را بیان کنند.

این پروژه بر دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه فری استیت (UFS[۱] ) متمرکز بود و توسط گروه آموزش عالی و توسعه انسانی ([۲] HEHD) تکمیل شد. دانشجویان با سوابق مختلف و تجربیات متنوع در مورد صداپیشگی انتخاب شدند.

این روش‌ها به آن‌ها اجازه می‌دهد تا از عاملیت، خلاقیت، تخیل، کسب دانش و یادگیری مهارت‌های دیجیتالی جدید و توانمندساز استفاده کنند.

در کلیپ های ویدیویی الهام بخش، دلگرم کننده و گاهی شخصی، آنها در مورد مبارزات روزمره ای صحبت می کنند که آفریقای جنوبی با آن دست و پنجه نرم می کند، از جمله خشونت مبتنی بر جنسیت (GBV)، غلبه بر ناملایمات و سختی ها، آزار و اذیت جنسی، و تلاش سخت برای رسیدن به اهداف خود و در نهایت موفق شدن.

داستان سرایی مشارکتی

دکتر کارمن مارتینز-وارگاس[۳] ، محقق فوق دکتری در HEHD و یکی از محققان این پروژه، می‌گوید که داستان‌سرایی مشارکتی به عنوان روش‌ و بستری برای استعمارزدایی مورد استفاده قرار گرفت.

در این پروژه، روش شناسی نقشی محوری دارد.

یکی از اهداف سیاسی کلیدی برای تحقیق مشارکتی به این واقعیت مربوط می شود که معمولاً افراد با قدرت کمتر هستند که در طول فرآیند تحقیق صحبت می کنند، و عمداً «تحقیق شوندگان» را در خود فرآیند تحقیق، با روش هایی که اخلاقی، آشکار و محترمانه هستند، می گنجانند.

او توضیح داد: "بنابراین، هدف از رویکردهای مشارکتی انجام تحقیقات در کنار سوژه های تحقیق و نه فقط تحقیق در مورد آنها است. "

فرآیند تحقیق شامل دانشجویانی است که پس از محدودیت های کرونایی، به صورت رو در رو برای گروه اول و به صورت آنلاین، برای گروه دوم آنلاین کار می کنند، و ۱۲ داستان دیجیتالی جالب و تکان دهنده طرح کرده و سپس به‌صورت گروهی برای ساختن یک ویدیوی مشارکتی همکاری می کنند.

تجزیه و تحلیل داستان ها در رابطه با دانش عدالت اجتماعی به صورت آنلاین در گروهی پژوهشی انجام شد و فعالیت های مربوط به انتشار با هم برنامه ریزی شدند.

این پروژه از طریق وبینارها، وب سایت پروژه و از طریق رسانه های اجتماعی منتشر شده است، و در عین حال، برای تکمیل کتابی با دسترسی آزاد در سال ۲۰۲۲ برنامه ریزی شده است.

این پروژه امکان‌ استفاده از یک روش مشارکتی غیراستعماری را برای ایجاد جوامع معرفت‌شناختی و تحقیقاتی فراگیر و همچنین کسب آگاهی اساسی از داستان‌ها به عنوان کمکی به بوم‌شناسی مبتنی بر جنوب نشان می‌دهد. علاوه بر این، این پروژه توانمندسازی و میانجی گری دانشجویان محقق را در فرآیند پژوهش مشترک برای درک و تغییر با هم امکان‌پذیر کرد.

اهداف تحقیق

اهداف این پروژه شناسایی راه هایی بود که در آن جوانان می توانند با یکدیگر همکاری کنند تا داستان هایی مربوط به تحول برای عدالت اجتماعی پایدار را شکل دهند و موجب دانش آفرینی فراگیر و مشترک شوند.

اهداف دیگر این پروژه درگیر کردن ذینفعان مختلف در سطح ملی و بین‌المللی در مورد صدای جوانان برای عدالت اجتماعی با استفاده از روش‌های بیان داستان دیجیتال و ایجاد روش‌های جدید تفکر و شیوه‌هایی برای توسعه عدالت اجتماعی به رهبری جوانان بود.

تیم تحقیقاتی برای پاسخ به این سؤالات کلیدی تلاش کردند:

· تحصیلات و تجربیات اجتماعی و آرزوهای جوانان دانشگاه چیست؟

· آنها چگونه عدالت اجتماعی را بر اساس تجربیات خود درک می کنند؟

· روش های داستان سرایی دیجیتالی مشارکتی چگونه می تواند به عدالت اجتماعی و دانشگاه به عنوان فضایی برای تحقیقات در زمینه استعمارزدایی کمک کند؟

این پروژه همچنین نشان می‌دهد که چگونه جوانان می‌توانند داستان‌هایی فراگیر را برای تغییر از پایین به بالا شکل دهند و به درک ما از عدالت اجتماعی کمک کنند.

این پروژه به ویژه در سطح بین المللی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. یک وبینار ملی (در مورد خشونت مبتنی بر جنسیت) برگزار شده است و محققان در وبیناری بین المللی به میزبانی انجمن توسعه انسانی و توانمندسازی شرکت کردند.

شکوفایی در جنوب صحرای آفریقا

پروفسور ملانی واکر[۴] ، که ریاست SARCHI در آموزش عالی و توسعه انسانی ([۵] HEHD) را بر عهده دارد، می‌گوید تحقیقات در گروه HEHD بر سهم آموزش عالی در رفاه و شکوفایی انسان در جنوب صحرای آفریقا متمرکز است.

"هدف اصلی پیشبرد عدالت در سیاست ها، فرآیندها و شیوه های آموزش عالی و در سطوح مختلف سیستم آموزش عالی است. "

در حال حاضر، ۱۶ پروژه تحقیقاتی و انتشاراتی وجود دارد: پنج پروژه دکترا، شش پروژه پسا دکترا، و پنج پروژه با بودجه خارجی. واکر می‌گوید: «این پروژه‌ها و پروژه‌هایی که قبلاً تکمیل شده‌اند، در مجموع، کمک قابل‌توجهی به دانش پژوهی در زمینه علوم اجتماعی در جنوب می‌کنند».

این گروه متشکل از ۱۲ دانشجوی فارغ التحصیل از محققین عبارت هستند از: لووویو نگوبنی، ناتاشا کاباسو، چری ماتجیلا، نتومبی نهلاپو، گترود جانا، نونتوبکو ماتهبولا، آنجل زونگو، کریستیان بوتا، نهلانهلا مگوبوزی، جرمیا هلاهلا، نلیسوا امنیکاروئنتیو، و مولوکاروئنت[۶] .

منبع:

https://www.bizcommunity.com/Article/۱۹۶/۱۹/۲۲۳۸۷۴.html